قانع به فارسی و کردی شعر می گفته و بیشتر اشعارش در شکایت از اوضاع روزگار و انتقاد از وضع نابسامان محیط زندگی خود او است . چه او با داشتن معلومات کافی و ذوق ادبی و قدرت اندیشه و بیان خوب جز بدبختی و در بدری بهره ای از زندگی نداشته است و همیشه با دیو رنج و حرمان در نبرد بوده و همین امر او را نسبت به جهان و جهانیان بدبین ساخته است با این حال وی عزت نفس داشته و همیشه سعی کرده است از دسترنج خود لقمه نانی فراهم کند به همین دلیل در طول حیات به مشاغلی چون نویسندگی مکتب داری باغبانی کشاورزی و خرده فروشی(بزازی)آسیابانی هیزم فروشی و هیزم شکنی و حتی کارگری دست یازیده است.
آثارقانع
۱-گولا له ی مریوان
۲-باخچه کردستان
۳-چوار باخی پینجوین
۴-شاخی هورامان
۵-دشتی گه ر میان
که همگی کردی سورانی می باشند. و از اشعار فارسی وی هنوز چاپ نشده است
قانع در حدود سال ۱۳۴۲ با پسرش (وریا) در زندان قصر تهران و هر کدام در یک سلول جداگانه محبوس بوده اند. قانع به سال ۱۳۸۵ ه ق در آبادی (له نگه دی) از دهات پنجوین عراق سر بر بالین خاک نهاد .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
